Nieprawidłowe ustawienie jednego oka w zezie powoduje poważne zaburzenia w obuocznym widzeniu. Proces dobrego widzenia oparty jest na poprawnej korespondencji siatkówek i na fuzji. Najczęstszym zezem u dzieci jest zez akomodacyjny. Polega on na tym, że dziecko chcąc uzupełnić niedobór mocy akomoduje i wtedy oko ustawia się najczęściej do nosa lub na zewnąrz. Sposobem korekcji w tym przypadku są odpowiednio dobrane okulary, które korygują niedobór mocy i oczy prawidłowo się ustawiają.
Konsekwencją złego ustawienia oczu jest pojawienie się niedowidzenia u dziecka (mózg wybiera lepsze oko jako dominujące, a rozwój drugiego oka zostaje zahamowany – zanika korespondencja siatkówkowa). Zaniedbanie i nierozpoznanie tego procesu w wieku dziecięcym skutkuje nieodwracalnym niedowidzeniem w dorosłości, np. problemy z uzyskaniem prawa jazdy, pecjalistycznych licencji itp.
